Een te smal aannamebeleid betekent dat de gereformeerde scholen op termijn een kwijnend bestaan gaan leiden. Daarom hanteren ze steeds meer een open beleid. Dat schrijft voorzitter Jan Westert van het Landelijk Verband van Gereformeerde Schoolverenigingen (LVGS).

Westert stelt zichzelf de vraag hoe het verder moet met het aannamebeleid van de scholen met de Bijbel in, wat hij noemt, ‘een post-christelijk tijdperk’. Die vraag heeft voor hem verschillende achtergronden en motieven.

Als eerste noemt hij de economische achtergrond. ‘Er zijn minder kinderen. Groei van scholen is niet vanzelfsprekend en gunst van de leerling uit oogpunt van bestaansrecht is een must. Je kunt het je niet permitteren dat leerlingen je deur voorbij gaan’, aldus Westert.

Ouders meelevend lid van gereformeerde kerk?

Dat leidt er volgens hem toe dat ‘de luiken bij verschillende scholen naar een steeds ruimere groep leerlingen open gaan’. Hij vraagt zich mede daarom af of gereformeerde schoolverenigingen nog wel van ouders kunnen verlangen dat ze meelevend lid van een kerk zijn.

‘Moeten we er niet veel meer rekening mee houden dat ouders zich nog wel christelijk noemen, maar geen lid van een kerk meer zijn? Hebben we dan niet de opdracht om als school veel opener te staan in de ontmoeting met die ouders en hun kinderen?’

Concept School!

VOS/ABB ziet in het stuk van Westert een heel duidelijke aanwijzing dat de LVGS en de gereformeerde schoolverenigingen steeds meer opschuiven naar het mede door VOS/ABB ontwikkelde concept School!, dat de ontzuiling voorbij is en boven de denominaties uitstijgt.

VOS/ABB ziet voor de toekomst de situatie voor zich dat er geen openbare, protestants-christelijke, rooms-katholieke, islamitische scholen meer zijn, maar ‘scholen’ die er zijn voor álle leerlingen, ongeacht hun afkomst, religie of levensbeschouwing.

School! gaat uit van diversiteit, samenwerking, wederzijds respect en gelijkwaardigheid.