Recor Titus Frankemölle van de rooms-katholieke Kwadrant Scholengroep in Noord-Brabant denkt dat het openbaar onderwijs geen aandacht heeft voor levensbeschouwing. Hiermee loopt hij 100 jaar achter op de feiten.
Frankemölle is ook diaken in het bisdom Breda en bovendien lid van de commissie Identiteit & Kwaliteit van de Vereniging Katholiek Onderwijs. Hij pleit op de opiniepagina van de zaterdageditie van Trouw voor behoud van grondwetsartikel 23 over de vrijheid van onderwijs. Hij denkt zijn pleidooi te kunnen ondersteunen met de impliciete opmerking als zouden openbare scholen geen aandacht besteden aan levensbeschouwing.
‘Kennis alleen maakt niet gelukkig. En dat is wat bijzondere scholen onderscheidt van de openbare: naast kennis wordt leerlingen ook de zin van het leven bijgebracht, het geloof, de dingen die de mens raken en gelukkig maken.’ Hij suggereert tevens ten onrechte dat openbare scholen kinderen een ‘door de overheid opgelegde visie’ bijbrengen.
Verder brengt Frankemölle de keuze van 70 procent van de ouders voor bijzonder onderwijs in verband met de ‘meerwaarde van bijzonder onderwijs’. Wat hij niet noemt, is dat slechts een zeer beperkt deel van de ouders bewust kiest voor bijzonder onderwijs op grond van de levensbeschouwelijke of religieuze grondslag van de school. Wat hij ook niet noemt is dat veel katholieke scholen zich allang niet meer zo noemen en dat de grondslag van deze scholen vaak niet meer direct herkenbaar is.
Tekenend is dat bezoekers van de website van de Kwadrant Scholengroep van Frankemölle diep moeten graven om het woord ‘katholiek’ te vinden. Het staat noch op de homepage noch in de naam van de organisatie genoemd. Ook op de homepages van de twee aangesloten scholen wordt niet duidelijk dat het om katholieke scholen gaat.
Hoe zit het wel?
In tegenstelling tot wat de roomse rector suggereert, is er in het openbaar onderwijs wel degelijk aandacht voor godsdienst en levensbeschouwing. Ten eerste is het wettelijk vastgelegd dat de openbare school ruimte moet bieden voor godsdienstig en/of humanistisch vormingsonderwijs als ouders daarom vragen.
Deze vormen van onderwijs worden buiten de pedagogisch-didactische verantwoordelijkheid van de openbare school verzorgd door de zogenoemde zendende instanties, die zijn verenigd in het Dienstencentrum GVO en HVO.
VOS/ABB en de Vereniging Openbaar Onderwijs (VOO) pleiten er bovendien voor om godsdienst en levensbeschouwing binnen de eigen pedagogisch-didactische verantwoordelijkheid van de school aan bod te laten komen. Steeds meer scholen doen dat. Dat is juist in het openbaar onderwijs van belang, omdat kinderen daar op basis van diversiteit leren nadenken over hun eigen levensbeschouwelijke identiteit. U kunt daar meer over lezen in de brochure Levensbeschouwing, juist in het openbaar onderwijs!.
Beleidsmedewerker Marleen Lammers heeft in 2013 een artikel voor het tijdschrift Narthex geschreven, waarin zij duidelijk maakt dat mensen die denken dat openbare scholen geen aandacht hebben voor godsdienst en levensbeschouwing honderd jaar achterlopen.
Ook in het toekomstconcept School!, dat VOS/ABB en VOO in samenspraak met de leden hebben opgesteld en dat boven de verschillende denominaties uitstijgt, neemt aandacht voor godsdienst en levensbeschouwing een belangrijke plaats in. Lees hier meer over in de School!Gids die VOS/ABB en VOO in maart 2014 hebben uitgebracht.
Trouw heeft een reactie geplaatst van beleidsmedewerker Marleen Lammers en adviseur Ronald Bloemers van de Helpdesk van VOS/ABB op het opiniestuk van Frankemölle (de reactie staat op pagina 22 van Trouw van donderdag 13 november).